8. júlí

  Í dag fórum við í siglingu á Vikotoríavatni sem er um 2/3 af Íslandi og Kenya á aðeins 6% land að vatninu.  Veðrið var frábært og siglingin í alla staði mjög skemmtileg.  Við vorum 4 tíma að dóla á vatninu sáum marga fugla, flóðhesta og fiskimenn sem voru við veiðar.  Mjög gaman var líka að koma í litla fiskiþorpið þar sem messa var í gangi og halleluja hljómaði yfir svæðið á 3ja mínútna fresti.   Við prófuðum WC bæjarbúa sem var hin myndarlegasta hola.   Það var svo mikill friður og ró yfir þessum litla stað og gaman sjá fólkið við uppvask og dagleg störf.  Þegar heim var komið upphófust miklar umræður innan kvennahópsins (7 talsins) um hótelið.  Við virkjuðum bílstjórana (sem dýrka okkur alveg) í að finna fyrir okkur hótel.  Eftir Afrískan hálf tíma (þ.e. 1,5 tími)  voru þeir komnir með betra hótel.  Við þangað og skoðuðum öll herbergin.  Þetta var allt annað enda 700 krónum dýrari nóttin ha., ha.,Við gerðum uppreisn og fluttum okkur yfir á hitt hótelið.  Vorum alsælar.  Reyndar var ekkert rafmagn á bænum þegar við skoðuðum herbergin heldur notuðumst við ljósið af símunum okkar til að sjá til.   Rafmagnið er reglulega tekið af bænum svona einn og einn dag (helst á sunnudögum) til að spara og enginn virðist kippa sér upp við það.Um kvöldið buðum við uppreisnarseggirnir svo bílstjórnum með okkur á kínverskan stað og það var rosaleg góður matur og skemmtileg stund.Rafmagnið er komið á og nú er það svefninn sem ´bíður okkar í nýju rúmunum í steindauðu herbergi þ.e. a.s. við sjáum nú ekki neinar moskítóflugur eða annað skríðandi.  Okkur finnst mjög fyndið að liggja undir himmnasænginni/moskítónetinu en það er samt bráðnauðsynlegt til að vera ekki bitin af þessum kvikindum.  Gígja og Rósa